Heimelijke opname kan als bewijs gelden
Opnemen van gesprekken: wanneer mag dat?
Iedereen heeft tegenwoordig op zijn smartphone een opnamefunctie; handig als je iets wilt onthouden. Maar die functie wordt ook gebruikt in de medische spreekkamer. Ook als je het niet weet en ook als je geen toestemming hebt gegeven. Mag dat eigenlijk? En geldt deze opname dan ook als echt bewijs als er een zaak van komt?
Een voorbeeld uit de praktijk: vrachtwagenchauffeur Herman is niet tevreden over hoe de bedrijfsarts handelt tijdens de spreekuurcontacten en de verslaglegging daarvan afhandelt. Herman laat het er niet bij zitten en dient een klacht in bij het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg te Eindhoven.
Heimelijke opnames
Bij de behandeling van deze klacht komt Herman op de proppen met stiekem gemaakte opnames en een uitgeschreven versie van een opname als bewijsstukken. De bedrijfsarts wist niet dat die opnames zijn gemaakt en heeft er al helemaal geen toestemming voor gegeven: ‘Dat gaat toch zomaar niet?’ Hij voelt zich bedrogen en om de tuin geleid door Herman. Hij wil daarom dat dit bewijs niet mag worden gebruikt in de klachtenprocedure. Het tuchtcollege oordeelt anders: deze opnames mogen gebruikt worden als bewijs tenzij er ‘sprake is van bijkomende omstandigheden’, en het college oordeelde dat van dergelijke bijkomende omstandigheden geen sprake was.
Onfatsoenlijk
Het feit dat de opnames heimelijk en zonder toestemming waren gemaakt, werd niet alleen door de bedrijfsarts maar ook door het college als ‘onfatsoenlijk’ gezien maar dat was niet voldoende reden om het niet als bewijs te gebruiken. Hieruit kunnen we concluderen dat het toch gebruikt mag worden in een rechtszaak of klachtafhandeling, ook als de patiënt geen toestemming vraagt of zelfs helemaal niet vertelt dat hij /zij een opname maakt. Heimelijk opnemen wordt wel gezien als onfatsoenlijk maar alleen als er ‘bijzondere, bijkomende omstandigheden’ zijn, kan dit als bewijs worden uitgesloten.
Bijzondere, bijkomende omstandigheden
Wat zijn die bijzondere, bijkomende omstandigheden eigenlijk, waarbij dit soort opnamen wél mogen worden uitgesloten als bewijs? Het college geeft daarover helaas geen uitsluitsel. In deze zaak was daar in ieder geval geen sprake van. Er zijn wel zaken geweest waarbij dit het geval was, maar het is tot op heden niet duidelijk welke omstandigheden dit precies zijn. Dit blijkt dus per geval te verschillen. Daarom: kom je in een dergelijke situatie terecht, dan kan het de moeite waard zijn om omstandigheden aan te voeren die mogelijk kunnen leiden tot uitsluiting van gespreksopnames.
Heeft u advies of juridische hulp nodig?
Mail naar zorg@das.nl Of u verzekerd bent of niet. Wij helpen u! Ook met mediation. Bijvoorbeeld bij een onderling geschil binnen uw maatschap.